به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

روایت مهدی نقویان از حقایق پشت پرده حمله به چهره‌ها حتی پس از مرگ/ وقتی استاد طهماسب زنده بود جرأت نداشتند این حرف‌ها را بزنند!

تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۷۳۴۱۲

مهدی نقویان به حمله‌ها و هجمه‌های عجیب و غریب علیه چهره‌ها خصوصاً پس از مرگ واکنش نشان داد و ابراز ناراحتی کرد که قابل پیش‌بینی بود این افراد معلوم‌الحال بعد از درگذشت ناصر طهماسب این ناجوانمردی را خواهند کرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مهدی نقویان را بسیاری با مستند‌های «خارج از دید»، «رمز و راز ملکه»، «در برابر طوفان» و بسیاری دیگر می‌شناسند و صدایِ دلنشین و پررمز و رازی که این مستند‌ها را جذاب‌تر و ماندگارتر کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ناصر طهماسب با کوله‌باری از تجربه و ماندگار کردن بسیاری از کاراکتر‌های سینمای ایران و جهان، مستند‌های مهمی را دوبله کرد که آن‌ها ماندگار شدند.

تماشاگران سینمای جهان، صدای ناصر طهماسب را روی چهره هنرپیشه‌هایی، چون جک نیکلسون، جیمز استوارت، کری گرانت، هنری فوندا، استیو مک‌کوئین، گری کوپر، جین هکمن، آنتونی پرکینز، پیتر سلرز، دیوید جانسن، کوین اسپیسی و بسیاری دیگر از بازیگران به یاد می‌آورند.

یکی از مهم‌ترین دوبله‌های ناصر طهماسب، مربوط به فیلم «بر فراز آشیانه فاخته» است که در ایران با نام «دیوانه‌ای از قفس پرید» به نمایش درآمد. طهماسب در این فیلم به جای جک نیکلسون حرف می‌زند؛ یک محکوم که برای انجام آزمایش‌های روانی به یک آسایشگاه نگهداری محکومان دارای اختلالات روانی منتقل شده بود.

اما درگذشتِ این هنرمند بزرگ با واکنش‌های متفاوتی همراه شد و ما را یادِ چند صباح قبل حمله و هجمه‌های عجیب علیه پروانه معصومی انداخت. به همین خاطر برخی با تندی به نقد آثار آن مرحوم در سال‌های اخیر پرداختند و به ارزش‌گذاری این چند صباح آخر عمر وی پرداختند و وی را محاکمه کردند.

لحظاتی با مهدی نقویان درباره حمله و هجمه عجیب و غریب علیه ناصر طهماسب پس از مرگ و فشار روانی بر روی چهره‌ها که با تلویزیون همکاری نکنند گفتگو کردیم. کارگردانی که این روز‌ها به صندلی سیمافیلم تکیه زده و این مرکز مهم سریال‌سازی در کشور را مدیریت می‌کند.

نقویان گفت: هنرمند پرآوازه و استاد به تمام معنایی را در عرصه فرهنگ و هنر از دست دادیم. می‌دانید هنر دوبلاژ ایران در دنیا حرف اول را می‌زند و در ایران هم آقای طهماسب حرف اول را می‌زند. همه مردم آقای طهماسب را دوست دارند و این اندک انسان معلوم‌الحالی که در فضای‌مجازی هجمه‌هایی علیه ایشان به پا کردند هیچ چیزی از محبوبیت و ماندگاری این هنرمند کم نمی‌کند. البته در عین حال قابل پیش‌بینی بود این واکنش‌ها توسط این افراد معلوم‌الحال بعد از درگذشت ایشان اتفاق بیفتد. اگر این واکنش‌ها را نشان نمی‌دادند من تعجب می‌کردم. به خاطر سابقه گذشته‌ای که این آدم‌ها دارند و به زنده و مُرده کسی رحم نمی‌کنند.

نقویان خاطرنشان کرد: کمکی که آقای طهماسب به هنر کشور کردند یک درجه بالاتر از آن را به هنرمندان جوان می‌کردند. به شدت با هنرمندان جوان حرفه‌ای و بااحترام برخورد می‌کردند. حتی متن‌هایی که ارسال می‌شد خودشان زحمت می‌کشیدند آن‌ها را ویرایش می‌کردند؛ اینکه برای پول چیزی بخوانند اصلاً این‌طور نبود، چون متن‌های ضعیف را اصلاً نمی‌خواندند.

وی با اشاره به اینکه دستمزد دوبلور برای خواندن آگهی‌های بازرگانی به مراتب بهتر از دستمزد خواندن مستند است، افزود: چیزی که آزاردهنده است این رفتار ناجوانمردانه به دور از حرفه‌ای‌گری است. چرا که می‌توانستند حتی کار او را نقد کنند بعد از مرگ‌شان؛ اگر کار بدی خوانده‌اند آن را مورد نقد قرار دهند. فقط وقتی محتوا و مضمون را مورد اتهام قرار می‌دهند این واقعاً ناخوشایند و ناراحت‌کننده است. همه این‌ها وقتی ایشان زنده بودند جرأت نداشتند این حرف‌ها را بزنند. دیدم همین افراد معلوم‌الحال از دستمزد خواندن مستند‌ها نوشته‌اند و به آن اشاره کرده‌اند واقعاً همه می‌دانیم از نظر مالی برای دوبلور، خواندن آگهی‌های یک کلمه‌ای تبلیغاتی خیلی شرایط مالی بهتری دارد. آنجا با گفتن یک کلمه به اندازه مبلغ بالایی دستمزد می‌گیرند.

نقویان تأکید کرد: خودم شاهد بودم ناصر طهماسب برای یک مستند یک بیستم هزینه کار‌های تبلیغاتی را هم دریافت نمی‌کرد. برای همه روشن است و لازم به اثبات نیست، بودجه‌هایی که برای تبلیغات بازرگانی استفاده می‌شود مشخص است.

رئیس مرکز سیما فیلم و کارگردان مستند‌های ماندگار تلویزیون درباره حمله به چهره‌ها به این نکته اشاره کرد: ما می‌گوییم درِ تلویزیون به روی همه باز است برخی منتقدانه می‌آیند و می‌گویند کجا درِ تلویزیون باز است. این یک نمونه‌اش، در تلویزیون باز است به روی همه هنرمندان از جمله آقای طهماسب که حضور فعالانه داشتند. اما عده‌ای مصرّ هستند که کرکره تلویزیون را پایین بکشند. تلویزیون خانه هنرمندان است و درِ تلویزیون به روی همه باز است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: سعی می‌کنیم این در توسط برخی از افراد معلوم‌الحال بسته نشود. من نمی‌دانم این جریان شبه روشنفکری چه تناقض بزرگی دارد؛ از یک طرفی شعار می‌دهد درِ تلویزیون بسته است و از طرفی دیگر وقتی یک هنرمند وارد تلویزیون می‌شود شروع به هجمه و حمله به هنرمندان می‌کنند.

منبع: تسنیم

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: مهدی نقویان ناصر طهماسب افراد معلوم الحال ناصر طهماسب آقای طهماسب مهدی نقویان مستند ها چهره ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۷۳۴۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت سازنده مستند «مشتی اسماعیل» از شالیکاری

مهدی زمانپور کیاسری نویسنده، تهیه کننده و کارگردان، مستند سینمایی «مشتی اسماعیل» گفت: سال ۸۷ ایده‌ای به ذهنم رسید که مستندی درباره کاشت، داشت و برداشت محصول شالی بسازم؛ چرا که کاشت، داشت و برداشت محصول پر از حرکت، انرژی و زندگی بود. در مسیر شالیکاری زندگی جریان داشت؛ زندگی که برایم پر از خاطرات بود.

وی ادامه داد: همیشه فکر می‌کردم اگر در فیلمم مستقیم به کاشت، داشت  و برداشت محصول بپردازم شاید نتوانم آنگونه که شایسته است آن را به تصویر بکشم و شاید از حالت هنری خارج شود؛ لذا از آنجاییکه بیشترین خاطراتم در دوران کودکی شکل گرفته بود، با خود گفتم که باید از نگاه کودک بصورت غیر مستقیم به کاشت، داشت و برداشت محصول بپردازم. تا اینکه مشتی اسماعیل جلوی چشمانم آمد.

وی عنوان کرد: البته این ایده با کمک دوست عزیزم کوروش خواجوندی به ذهنم خطور کرد. در نهایت تصمیم گرفتم زندگی مشتی اسماعیل را به تصویر بکشم. زندگی پیرمرد کشاورز نابینای اهل دل. در سال ۸۹ یکسال تمام، کار، تلاش و زندگی این پیرمرد دوست داشتنی را ثبت و ضبط کردم. بهار سال ۹۰ هم تدوین و صداگذاری انجام شد و کار به اتمام رسید.

زمانپور توضیح داد: سپس فیلم به جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی ارسال شد که خوشبختانه در بیش از ٥٠ جشنواره فیلم انتخاب شد در بیش از ٣٠ جشنواره مهم دنیا جایزه گرفت؛ و جالب است بدانید تا کنون نزدیک به ٤٠٠ بار از تلویزیون (در شبکه‌های مختلف) پخش شد.

این کارگردان درباره معنویت مشتی اسماعیل توضیح داد: مشتی اسماعیل سراسر معنویت بود. وی حداقل ۶ ماه در سال را روزه می‌گرفت. وی مداح اهل بیت بود و عاشق امام حسین (ع). مشتی اسماعیل سراسر زندگیش امید بود. حال درونش خوب بود. من هم تلاش کردم این حال خوب را در فیلم جاری کنم و به همه دنیا نشان دهم؛ و البته همه معنویاتش را هم بصورت غیر مستقیم بیان کردم.

وی افزود: رفتن مشتی اسماعیل داغی در دل من گذاشت چرا که ما هر هفته با هم در طی این ١٤ سال در تماس بودیم و همیشه جویای حال هم بودیم. برنامه ریزی کرده بودم که در هفته اول خرداد او را به سفر کربلا ببرم؛ چون مش اسماعیل عاشق کربلا و اباعبدالله بود. البته ما قبلا با هم کربلا رفته بودیم، اما دوست داشتم امسال هم این سفر را تجربه کنم که سعادت نصیب من نشد و این حسرت بر دل من باقی ماند. مشتی اسماعیل خیلی خوش صحبت بود و همچنین طناز با هم خیلی شوخی می‌کردیم. 

زمانپور خاطرنشان کرد: این اواخر دائم می‌گفت «دیگر یواش یواش باید از این دنیا بروم» من به او می‌گفتم که سوال کردم گفتند مشتی اسماعیل تا ٩٦ سال زنده می‌ماند؛ مشتی هم با خنده می‌گفت؛ البته بی نفس؛ و آخرین بار هم که یک هفته قبل از فوتش زنگ زد، گفت که دیگر باید بروم و رفت. مشتی اسماعیل رفت، اما معنویت و امیدش همچنان زنده است و تا سال‌های سال مردم دنیا از آن بهره‌مند خواهند شد.

 

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون